Sa hladnijim danima, vazduh u Beogradu postaje i sve zagađeniji, pa u skladu sa matricom “misli o vazduhu pre nego što ga vidiš” je red otvoriti i ovu temu.
Nadležna institucija za merenje i preporuke je Gradski zavod za zaštitu zdravlja. koji izdaje uputstva, preporuke i vrši merenja kvaliteta vazduha.
Na nivou Srbije, podaci se mogu pratiti na:
http://www.amskv.sepa.gov.rs/
(u Beogradu ima 6 automatskih mernih stanica, i to:
Beograd Stari grad
Beograd Pančevački most
Beograd Novi Beograd
Beograd Mostar
Beograd Vračar
Beograd Zeleno brdo
Postoji i Plan kvaliteta vazduha u Beogradu (donesen 2016. godine)
. Cena centralnog grejanja je bizarno visoka s obzirom da je ideja centralizacije da se smanje troškovi i optimizuje zadovoljenje potreba za masovnim grejanjem i to igra bitnu ulogu u demotivaciji za novim priključcima na daljinski sistem grejanja, svi koji žele da uštede (novac) gledaju da se greju na struju. Struja opet dolazi oko 75% iz neobnovljivih izvora energije koji zagađuju, samo su elektrane za razliku od toplana tamo negde daleko (npr Obrenovac) pa mi u Beogradu manje primećujemo. E sad ko ne može ni struju da priušti greje se na ono što može - drvo, pelet, pa onda i gume, drugi otpad… Taj takav dim odlazi slobodno u vazduh najčešće bez ikakvog filtriranja, ako nema košave, ohladi se i taloži čađ u nižim delovima. I ovde ne pričamo samo o periferiji grada i nekim neformalnijim naseljima, male kotlarnice imaju stambene zgrade i u centru i na periferiji.
a) vozači koji su pre desetak godina radi sopstvene uštede prešli na plin, b) ljudi koji su planirali Novi Beograd i druge delove grada masovno priključene na daljinsko grejanje i c) topografija i ruža vetrova nad Beogradom. Nemojte da plačete sinusi, ali svaka čast košavi.
